Les van een Winemaster

Dinsdagmorgen moesten we om 9.00 uur op school zijn voor een gastles van Cape-wine master Dave March. We hebben in 3 dagen tijd het gehele wijnmaakproces behandeld wat wij voor ons volgende certificaat examen moeten kennen. Onderwerpen zoals proeven, druivensoorten, het verbouwen van druiven, grondsoorten, het maken van wijn, wijnregio's, brandies, versterkte wijnen, zoete wijnen en mousserende wijnen. Uiteraard ging ieder onderwerp gepaard met een proeverij.
Na 3 dagen intensief proeven van ongeveer 14 wijnen per dag, vonden wij het tijd om zelf ook een proeverij te organiseren. Dus hebben wij op vrijdag zelf een proeverij georganiseerd met onze klasgenoten. Hier hebben we de wijnen die we opgepikt hebben tijdens onze Gardenroute trip (heerlijk) geanalyseerd. Later bleken Jelmer en Jir die ook in onze klas zitten ook een aantal wijnen gekocht te hebben. Dus hebben we het op zaterdag nog eens dunnetjes over gedaan.

Nu we meer wijn dan mens zijn en ons bloed in Rosé is veranderd na al die verschillende soorten wijn, zijn we ook even aan iets rustgevens toe. Ik hoor jullie al denken, ''al die wijn dat is toch alleen maar heerlijk''. Nou als je een week lang iedere dag begint met 6 a 7 wijnen, brandies, of versterkte wijnen om 10 uur en nog eens 7 a 8 om 13 uur is het genieten er wel een beetje af. Vooral omdat je het niet proeft voor de lekker maar voor de kennis. Ik ontken natuurlijk niet dat het ook wel eens heerlijk is, maar toch.

Op zondagochtend hebben we ons aan paardrijden gewaagd, wat in een woord geweldig was. Na moeizaam contact met het paardrijd bedrijf waren we een beetje sceptisch. Na ieder verstuurde sms of email volgde nooit een antwoord. Alleen telefonisch werd er gereageerd, zelfs op de ochtend van vertrek was er niets dan moeilijkheid. Schijnbaar was de auto van de persoon die ons op kwam halen te nat geworden en kon ze het alarm er niet er af krijgen.

Gelukkig kwam ze uit eindelijk wel opdagen en zijn we naar de stal vertrokken. Onderweg werden we verblijd met tientallen apen langs de weg, wat een leuke bonus was. Eenmaal bij de stal, werden de paarden goed verzorgd en rustig te tijd genomen met ze opzadelen.
Deze paarden hebben een bijzonder goed leven, ze hebben een rustig kamp waar ze overnachten en beschutting hebben, overdag lopen ze met zijn elven vrij rond over tientallen hectaren, heerlijk. Onze tocht ving aan. Beiden op een stevig paard, Martin op Lexy en Daniëlle op Stella, van het zelfde ras, waarvan de voorouders gebruikt werden om boomstammen uit bossen te slepen. Hele makke en gehoorzame beesten.
Het eerste stuk was gemakkelijk, door het prachtige fynbos onderweg naar de het strand. Voordat we bij het strand kwamen moesten we nog een heel stuk door een dichtbegroeid bos zo dicht dat de hemel boven ons onzichtbaar was. Dit bos had paden van een halve meter breed en een meter diep uitgeslepen door alle paarden die ons voor zijn gegaan. Dit was misschien wel het mooiste stuk, maar ook het moeilijkst. Veel steile hellingen op en af, scherpe bochten en laag hangende takken. Een adem benemend stukje natuur.

Eenmaal uit het bos, onder de indruk van de kracht en behendigheid van onze paarden. Stonden we daar plotseling midden in het witte zand, tussen de duinen en de golven in de verte. Al rijdend kwamen we langs een paar honderd jaar oud zeeman graf, de enige van vele die nog over gebleven was. We vervolgden onze tocht in de branding tot we weer terug keerde door het rustgevende fynbos. Waar we uiteindelijk onze trouwe rossen weer hun eigen weg moesten laten gaan.

In totale rust zijn we terug gekeerd naar Port Alfred, waar de eerste studenten net uit bed kwamen, die de avond er voor uit geweest waren.

Maandag is onze school week weer gewoon begonnen, wijn proeven, studeren, en s avonds een klein beetje ontspannen met een leuke film en vers gebakken popcorn.

Vandaag is ook een typische dag, s ochtends studeren, plotseling staan Olaf en Bart bij ons voor het raam die hadden walvissen gezien, dus wij snel daarbuiten op het dak terras en gekeken naar de zee. En inderdaad heel veel walvissen dicht bij de kust, ze bewogen nauwelijks. Dus wij met een groep studenten snel naar de zee gelopen om ze van dichterbij te bekijken. Daar lagen ze dan prachtige stenen rotsen die alleen zichtbaar zijn als het eb is. Teleurstellend? Misschien maar toch het gevoel gehad dat je vanuit je kamer walvissen hebt gezien, hoewel dit niet echt zo was.

Van Cape Winemaster Dave hebben we het advies gekregen om zelf ook Zuid-Afrikaanse wijnen te bestellen en deze met de klas te proeven als extra oefeningen voor het certificaatexamen. Daarom hebben we onze medestudenten om een financiele bijdrage gevraagd, en hebben we vandaag de wijnen besteld.

Hopelijk hebben jullie genoten, tot de volgende!!