Garden route from Cape Town to Port Alfred

Dinsdag 2 augustus
Daar gaan we dan, op naar Kaapstad!
De vlucht verliep soepel, Martin heeft voor het eerst in z’n leven niet opgezien tegen de vliegreis omdat we extra beenruimte hadden geboekt. We zaten voorin het vliegtuig waardoor we met de stewardessen konden kletsen. Martin z’n nieuwsgierigheid naar de vliegtuigprotocollen en apparatuur is hierdoor vakkundig beantwoord.
In Kaapstad aangekomen stond onze auto op ons te wachten. Een prachtige Hyundai Accent, met slechts 19.000 kilometer op de teller, inmiddels iets meer ;). Ook hebben we airco en weer voldoende beenruimte voor Martin, dus helemaal top.
We zijn direct doorgereden naar de tafelberg, die we wilden beklimmen. Om 15.00 kwamen we daar aan. Het werd ons afgeraden om helemaal naar boven te klimmen omdat het al bijna donker werd, maar we wilden het toch proberen. Eenmaal halverwege werd het zo mistig dat we alleen nog onze voeten konden zien, waarop we besloten om toch maar terug te gaan omdat het uitzicht bovenaan de berg toch niet meer zichtbaar zou zijn.
Vervolgens zijn we naar ons hotel in Simonstown gereden, een vissersdorpje met prachtig uitzicht op de ‘Valsebay’. Ook vanuit onze hotelkamer hadden we dit prachtige uitzicht.
Toch hebben we die avond veel tijd besteed aan ons huiswerk, want ook dat moet gedaan worden. Op een gegeven moment kreeg Daniëlle zin in kaas, dus dat ging Martin regelen. Ondanks dat het hotel geen roomservice aanbood en geen restaurant had, heeft de receptioniste bij een restaurant een gigantisch kaasplateau weten te regelen. =)

Woensdag 3 augustus
De tweede dag zijn we naar ‘Boulders Beach’ gegaan, waar we naast de prachtige omgeving en de grote, rondgeslepen keien ook een gigantische pinguïnkolonie vonden. We liepen over een loopbrug tussen de pinguïns door, waardoor we konden zien hoe sommige pinguïns geen zin hadden om op te staan, andere pinguïns al druk aan het zwemmen waren en sommige elkaar zaten te wassen. Ook hadden veel pinguïns zich verzameld op een rots in het water om zich klaar te maken voor de jacht.
Vervolgens zijn we naar het zuidelijkste puntje van West-Afrika gereden, namelijk ’Kaap de Goede Hoop’. Toen we aankwamen was er nog geen mens te bekennen, toen we eenmaal terugkwamen stonden de touringbussen al klaar om de berg op te gaan. We zijn op avontuurlijke wijze over de rotsen heen geklommen, en hebben prachtige uitzichten gehad over de zee en over de rotsen. Vervolgens zijn we via de officiële route, die we op de heenweg niet bleken te vinden, hebben we op de terugweg toch maar bewandeld.
Daarna zijn we naar Robben Island gegaan. Om hier te komen moesten we naar Nelson Mandela Gateway, hier hebben we een zeer onrustige boottocht gehad op een grote Catamaran. Op het eiland aangekomen werden we verzocht om plaats te nemen in een bus, waarmee we vervolgens een tour over het eiland hebben gemaakt. Tijdens deze tour werd veel uitgelegd over de geschiedenis, het heden en de toekomst van het eiland. Het bijzondere was dat er een aantal voormalige gevangenen en bewakers terug zijn gekomen om hier te werken en mensen voorlichting te geven over wat hier allemaal gebeurd is. Een groot deel van de medewerkers van het museum wonen dan ook op het eiland.
Het tweede deel van de tour bestond uit een rondleiding door de gevangenis waar Nelson Mandela en veel andere politieke gevangen hebben gezeten. Deze rondleiding werd dan ook gegeven door een ex-gedetineerde gegeven die daar 5 jaar heeft vastgezeten door protest tegen eenzijdig onderwijs. Na deze intrigerende tour met veel levenslessen op zak, zijn we weer teruggegaan naar het vaste land.
Na deze dag vol cultuur zijn we doorgereden naar ‘Belfield Winery’. Waar we warm onthaald werden en een rondleiding kregen door een prachtig huis wat ons die avond ter beschikking stond. Voordat we ons avondeten konden maken hebben we een uitgebreide proeverij gehad samen met een Italiaans stel dat op huwelijksreis was. Stuk voor stuk waren het overheerlijke wijnen waar we uiteraard een paar flesjes van hebben meegenomen.
Na de proeverij hebben we het onszelf comfortabel gemaakt bij de openhaard met vele kaarsjes om ons heen.

Donderdag 4 augustus
De volgende ochtend zijn we met Daniëlle achter het stuur naar Hermanus gereden, schijnbaar de best Walvis spotplaats van Zuid-Afrika. Hoe goed de plaats ook is, walvissen hebben we niet gespot aangezien de zee te onrustig was. Gelukkig was het wel een prachtige rotsomgeven waar we tussen de rotsen zee-egels en mosselen hebben gevonden. Lang konden we bij Hermanus niet blijven, want we moesten al vrij vroeg bij onze volgende afspraak: Point of Human Origin zijn.
Dit was een wereld van contrast. Toen we aankwamen reden we over een groot golf-estate waar mensen woonden die veel te rijk waren. Ieder grasje had waarschijnlijk zijn eigen kapper. Toen we de lobby van dit over-decadente clubhuis binnenliepen, zat daar een hele bescheiden jongen, onze gids, op ons te wachten. Na een uitgebreid gesprek over het ontdekken van deze grotten, zijn we met de gids een kijkje gaan nemen. Interessant om te zien waren de overblijfselen van vele werktuigen, schuilplaatsen en dierenbotten van uitgestorven dieren. Waarvan sommige maar liefst 162.000 jaar oud. De archeologen die dit ontdekt hebben zijn ervan overtuigd dat dit het bewijs is van het leven van 1 van de eerste moderne mensen.
Op onze weg terug naar boven kwamen we de archeoloog die dit ontdekt heeft samen met een paar mensen van Unesco bezig, om deze locatie vast te leggen als werelderfgoed.
Met nog een prachtige ervaring op zak zijn we doorgereden naar ‘Mosselbay’. Hier hebben we voornamelijk overheerlijk gegeten met uitzicht over de baai. Hierna zijn we nog wat Oostelijker gereden, namelijk richting Georgetown om daar te overnachten.

Vrijdag 5 augustus
Na een goede nachtrust en een stevig ontbijt zijn we naar ‘Plettenvale Wines’ gegaan. Een erg klein wijnhuis wat ingericht was als een soort pensioenshobby. Toch beschikten ze over de nieuwste apparatuur om hun wijn te maken. De wijnen waren niet bijzonder, maar toch kregen we goede adviezen voor andere wijnhuizen om ook even te gaan kijken. Ook hebben we een uitgebreide rondleiding gehad en mocht Martin met de labelmaker een label op 1 van de flessen plakken.
Vervolgens gingen Newstead, net als de vorige was het een jong wijnhuis, beide komen ongeveer uit 2008. Toch ademt Newstead de sfeer van een wijnhuis dat al vele jaren gevestigd is op dezelfde locatie. De kwaliteit van de wijnen is een stuk beter en wederom is het uitzicht voortreffelijk. Na het bezoek aan Newstead zijn we naar het eerste wijnhuis van Plettenvale district geweest, genaamd Bramon. Helaas waren de meeste wijnen al uitverkocht, toch was een proeverij nog mogelijk en hebben we een heel intereassant gesprek gehad met iemand die op de Cape Wine academy heeft gezeten. We hebben met gesproken over de opleiding en over de duikmogelijkheden in het land.
Na deze proeverijen was het wel weer genoeg wijn voor vandaag. Daarom besloten we om alvast naar ons verblijf in ‘Jeffreys Bay’ te rijden, wat nog 3 uur rijden was. Onderweg stopten we voor een ijsje, dit beek per toeval een adventurepark te zijn wat prachtig gelegen was langs een ravijn met watervallen. Hier zijn we met een 8 ziplines, waarvan de langste 211 meter was, doorheen gegleden, wat bijzonder gaaf was.
Hierna zijn we toch maar doorgereden naar Jeffeysbay, voor onze laatste overnachting van deze trip.

Zaterdag 6 augustus
Op het moment van schrijven zijn we we laatste 225 kilometer weer richting Port Alfred aan het rijden. We zijn aan het genieten van de prachtige natuur en glooiende bochten in de weg.

Bedankt voor het lezen, hopelijk was het niet te lang. We hopen dat jullie een beetje een beeld hebben gekregen van wat we hebben gedaan, al is het niet in woorden uit te drukken.

Heel veel liefs,

Martin & Daniëlle.