Nog 1 reisje dan..

Het is alweer een tijd geleden dat we iets geschreven hebben. De laatste weken zijn voornamelijk gevuld geweest met veel studie en weinig vrije tijd. Gelukkig hebben we tussendoor wel bezoek gehad, eerst van Daniëlle's moeder en oma, een paar weken daarna Martin z'n ouders.
Met Martin z'n ouders zijn we teruggegaan naar Hogsback en backpackers overnachtingsplaats Elundini, waar wij voorheen ook geweest zijn. Om een zo goed mogelijke indruk van de Xhosa cultuur te krijgen, zijn we bij een aantal mensen thuis geweest en hebben we brood gebakken op de traditionele manier. Dus: je deeg laten rijzen op het dak van het huis, hout halen in het bos en op je hoofd terug naar huis dragen om vervolgens de bolletjes te bakken boven de warmte van zelfgemaakte kolen. We hebben een hele fijne tijd samen gehad, veel bijgekletst en geprobeerd zo goed mogelijk te laten zien hoe wij hier leven en wat wij zo mooi vinden aan dit land. Helaas hadden we weinig tijd voor Martin's ouders, want we moesten weer door met de studie. Na 4 gezellige dagen was het voor ons weer tijd om naar school te gaan, maar gelukkig hebben we kunnen afsluiten met een gezellige lunch tussen de lessen door waarnaar Hanneke en Eric aan hun eigen avontuur naar Kaapstad zijn begonnen.
Daarna hebben we nog 2 weken flink in de boeken gezeten en zijn op vrijdag, direct na onze laatste toets naar Umkomaas vertrokken.

Alleen de rit hierheen al, was een heel avontuur. Het was 745 kilometer rijden, en grotendeels door dichte mist. Daarnaast was er ook geen gebrek aan dieren op de weg. Koeien, schapen, apen, geiten, paarden maar vooral honden liepen vaak langs of op de weg.
En tot zeker 3 keer toe hebben we een noodstop moeten maken om een hond te ontwijken. Gelukkig hebben we alle dieren weten te ontwijken tijdens de hele rit. We reden in een 6persoons Toyota Avanza, vergezeld door 3 schoolgenoten en 1 van de duikinstructeurs.
Na 11 uur rijden kwamen we aan in Umkomaas. Na 4 uur slapen was het tijd om op te staan, en toen zagen we pas wat voor een leuke stadje Umkomaas eigenlijk is. Gelegen op een helling, direct aan het strand en volledig gefocust op duiken. Ieder restaurant, hotel of guesthouse heeft wel iets met duiken te maken. Wij deden alles vanuit 'Agulhas house'. Dit is een guesthouse met 2 grote rubberboten en alle faciliteiten die nodig zijn om te duiken. Zoals: vroeg onbtij, kleding, een wasruimte, en apparatuur om luchttanks bij te vullen. Na het ontbijt werd ons vriendelijk verzocht om zo snel mogelijk onze wetsuit aan te trekken, en in de laadruimte van een Range Rover pick-up te springen. Hiermee zijn we over het strand naar de boot gereden, en aangezien het water laag stond moesten we via het strand met de boot de zee in. Dit werd op erg creative wijze gedaan. We moesten in de boot gaan zitten, en die werd vervolgens met een grote boomstam die bevestigt was aan een tractor de zee ingeduwd. Eenmaal in de zee geduwd, begon het moeilijke werk pas echt. De metershoge golven moesten ontweken worden en onze schipper ging als een soort surfer onder en tussen de golven door naar de zee. Hier werd het varen niet comfortabeler, de golfen waren minstens zo hoog maar ze braken niet. Onderweg naar de duiklocatie zijn we gevold door een groep dolfijnen die enthousiast uit de zee sprongen. Dit was natuurlijk een goed voorteken voor de duik.

Na een tijdje gevaren te hebben hadden we de duiklocatie bereikt en mochten we achterrover rollend de boot af om te gaan duiken. Het water was een stuk warmer dan we gewend waren. In Port Alfred was de hoogste temperatuur waarin we gedoken hebben 14 graden, en hier was het maar liefst 22 graden. Ook het zicht was een stuk beter, namelijk 8 meter. We hebben 2 duiken gedaan. Op de eerste duik hebben we veel tropische vissen gezien zoals de 'clowntriggerfish', 'boxfish' en de 'pufferfish'. Daarnaast hebben we veel 'raggedtooth' haaien gezien die rustig langs ons heen zwommen. Bij de veiligheidsstop op 1 van de duiken cirkelden een groep van 4 dolfijnen om ons heen, onderwater. Dit schijnt heel bijzonder de zijn en weinig voor te komen, maar voor ons was het vooral leuk.

De tweede dag zijn we weer vroeg opgestaan en op vergelijkbare manier naar de zee gegaan. Op de eerste duik was er iemand mee die een camera bij had, die heeft ons achteraf foto's toegestuurd. Op de eerste duik hebben we dan ook een gigantische 'potato bass' gezien, en ook een reuzenschildpad uit z'n slaap verstoort met onze aanwezigheid. Het was prachtig om te zien hoe elegant deze schildpad zich voortbewoog onderwater. Ook hebben we meerdere steenvissen gezien, en werd ons duidelijk gemaakt dat we absoluut niet moesten aanraken.
Tijdens onze pauze tussen de duiken door heeft onze schipper ons meegenomen naar een kooiduik met aas om de haaien te lokken. 1 van onze schoolgenoten: Cynthia is samen met onze duikinstructeur het water ingesprongen om met deze haaien te snorkelen. Dit moet een raar gezicht geweest zijn voor de mensen die een kapitaal hebben betaald om in die kooi te mogen zitten.
Op de tweede duik hebben we weer veel prachtige vissen gezien, waaronder een prachtige 'diamond ray'. Ook hebben we weer meerdere haaien gezien. Na deze 4 prachtige duiken was ook Daniëlle, samen met de andere studenten gekwalificeerd voor de duikcursus. Dit betekent dat we nu zelfstandig tot 20 meter duiken, zonder instructeur.
's middags, na de duiken zijn we samen met de 3 meiden van onze school naar Ushaka in Durban geweest. Hier hebben we eerst een dolfijnenshow bijgewoond en daarna zijn we naar het aquarium gegaan. Dit tweede deel was erg leuk, aangezien we vrijwel alle dieren die daar zwommen in het wild hebben gezien. Dit was voor ons erg herkenbaar, en we hebben onderling veel gekletst over wat we allemaal gezien hebben onderwater.
Op dag 3: Martins verjaardag! We hebben nog een laatste duik gedaan, met iedereen als gekwalificeerde duiker. Het leuk was dat wij daarom voor het eerst in onze duikgeschiedenis elkaar buddy's mochten zijn. De was een stuk wilder dan de voorgaande dagen en de golven waren nog hoger. Eenmaal in de zee kwamen we er achter dat ook het zicht een stuk slechter was, en dat dit verminderd is naar ongeveer 2 meter. We werden flink op en neer geduwd door de stroming onderwater. Toch hebben we wel van deze duik genoten, ondanks dat we een stuk minder dieren hebben gezien dan de voorgaande duiken. Eenmaal terug op de boot na de eerste duik, gaf de schipper ons een compliment over het feit dat we onder deze omstandigheden hebben kunnen duiken. Met het vooruitzicht dat de zee nog veel wilder zou worden, hebben we gezamenlijk besloten om de tweede duik van deze dag niet door te laten gaan. Daarom zijn we terug naar het land gevaren en de boot is op een zeer subtiele manier uit het water gehaald. Namelijk door zo hard mogelijk richting het strand de varen, en net voordat we het strand raakten de motoren omhoog te trekken. Dit klinkt heel bruut, maar eigenlijk was dit meest veilig mogelijke manier en als de schipper ervaren is, wat in dit geval zo was, gaat het nog vrij soepel.
Weer in guesthouse aangekomen hebben we ons omgekleed en zijn we terug naar Port Alfred gereden. We hebben erg genoten van deze gave duikervaring.

Momenteel zijn we bezig met het afronden van de minor, en hebben we ons wijndiploma bijna behaald. Volgende week zaterdag gaan we naar Kaapstad, waar we veel wijnhuizen gaan bezoeken en waar we ons 'blind tastingexam' hebben. Het einde dus in zicht, en ondanks dat we het hier ontzettend naar onze zin hebben kijken we er ook naar uit om terug te gaan en jullie allemaal weer te zien.

Bedankt voor het lezen en tot snel!

Liefs,
Martin&Daan