Deze keer wat meer beweging dan normaal

Het grootste deel van afgelopen week hebben we eigenlijk alleen maar gestudeerd. Afgelopen vrijdag hadden we namelijk onze eerste toets over de herkomst van wijn, geschiedenis, het gehele proces van het zaadje tot aan glas, productie, en soorten wijnen en druiven.
Ook hebben we onze eerste 6 assignments ingeleverd, deze gingen ook over de hierboven genoemde stof.
Het leuke was dat we tijdens het studeren werden vergezeld door verschillende brutale apen in onze binnentuin, die zelfs bij onze studiegenoot Mathijs aan de deur klopten.
Na 5 dagen hard studeren, en beiden een tevreden gevoel over de toets, zijn we een actief weekend ingegaan.
We zijn met een groep van 23 studenten de 'Kowierivier' afgekanood. Kowie is de originele naam van 'Port Alfred'. Op de vroege zaterdagmorgen, 07.00 uur A.M., stonden we aan wal om te vertrekken. De eerste paar meter voelden onwennig en we hadden het gevoel dat we ieder moment konden omslaan. Al snel waren we daar helemaal niet meer mee bezig en probeerden we alleen maar zo goed mogelijk te roeien. Op de helft van onze 21 kilometer lange tocht kwamen we bij een toiletstop stond daar plotseling een gigantische giraf voor onze neus. Martin werd al gauw maatjes met de giraffe, en aaide hem enthousiast. De giraffe gaf blijk van waardering door Martin uitgebreide kopjes te geven.
Na het knuffelen hebben we onze tocht vervolgd. Langs het waren was genoeg te zien: aapjes, koeien, buffels en prachtig getekende vogels. En niet te vergeten natuurlijk de mooie bergen en het stapsgewijs groeiende fijnbos op de bergen.
De laatste paar bochten werden afgewisseld door rustige stukken en rustige lengtes met stevige tegenwind.
Rond 13.00 uur 'middags bij de accommodatie aangekomen, waren we een beetje onder de indruk van de simpelheid van onze hut. De stroom werd voorzien door een grote autoaccu en de slaapplekken waren 3 kamers met stapelbedden van 3,- en 4,- hoog. 1 van de kamers werd verblijd met een spinnennest. Ook zouden er mensen op de grond moeten slapen.
De schok van het gebrek aan comfort en privacy werd al snel verbleekt door de gezelligheid rond het vuur en het gebrek aan telefoonontvangst.
We hebben het begin van de avond lekker bij onze grote vuurplaats kunnen 'braaien'. Nadat het vlees en de groentes op waren was het tijd voor marshmallows. Dit was alles top verzorgd door een groep van 6 medestudenten die gezamenlijk meerdere uitstapjes hebben georganiseerd.
Na een verbazend goede nachtrust hebben we lekker ontbeten met roerei, spek van de braai en eigengemaakte hamburger met tomatensaus prutje.
Rond 13.00 uur zijn we moedig aan onze terugreis begone, wat vlot opgang kwam maar toch voelden we de vermoeidheid in onze handen en spieren al goed.
Door de verbeterde techniek van de gehele groep kwamen we snellen dan verwacht weer aan bij onze giraffenvriend, die helaas niet aanwezig was.
Na een korte lunchpauze zijn we weer in onze kano's gestapt voor de tweede helft. Toen we vertrokken lag er een spierboot achter ons, die ons later in de tocht op hoge snelheid voorbij is gekomen en met zijn kielgolven onze kano met water vulde. Met kapitein Daan voorin verliep de tweede helft voorspoedig, maar werden we veelvuldig verrast door zeer sterke tegenwind en hogere golven dan gewenst.
Uiteindelijk waren na 3,5 uur op de plaats van bestemming, wat een goed resultaat aangezien het gemiddelde voor deze 21 kilometer lange kano-tocht 6 uur is. Na de tocht zijn we met 21 man in de achterbak van een pick-uptruck naar huis gereden, dit was erg spannend en we zijn blij dat iedereen het overleefd heeft en dat er geen defecten aan de auto zijn ontstaan en soepel de steile hellingen op heeft kunnen rijden.
Vanochtend mochten we weer vroeg uit bed voor onze eerste duik-praktijkles. Samen met de instructeur hadden we een soort privéles waarbij we allerlei duiktechnieken hebben geleerd zoals drijfbalans vinden, wisselen van je primaire luchtbron naar de secundaire luchtbron als je de primaire kwijt bent geraakt zoals: het op,- en afzetten van het masker onderwater, het doen van een buddycheck en het helpen van je buddy als hij zonder zuurstof komt te zitten.
Erg leuk en leerzaam, we kijken uit naar de volgende sessie.

Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer!

Liefs,

Martin & Daniëlle

Ps. Later volgen er nog meerdere foto's, maar we wachten nog tot onze fotografische medestudenten ze hebben uitgezocht en gedeeld. Dus mocht je belangstelling hebben, houdt de blog dan in de gaten!